(อ่านฟรี,e-book) สายลมของโปรดปลื้ม

“นายรีบเหรอ” ชายหนุ่มที่สวมเสื้อยืดกับกางเกงขายาวสบายๆเหมือนกับว่าวันนี้เขาไม่ได้ออกไปไหน เขายกแก้วน้ำที่เพิ่งเทมาขึ้นดื่มด้วยท่าทีที่ไม่รีบร้อนมากนัก

           “ก็เปล่าครับ แต่ผมคงไม่มีเวลามากนักเพราะตอนเย็นผมก็ต้องไปทำงานอีก”

           “นายลืมหรือเปล่าว่ากำลังอยู่กับเจ้าของไนท์คลับ”

           “ไม่ได้ลืมครับ”

           “นายกินข้าวเที่ยงมาหรือยัง” ชายหนุ่มร่างกำยำยกแขนขึ้นวางที่พนักโซฟา และยกขาขึ้นไขว่ห้างด้วยท่าทีสบายๆ

           “ยังครับ แต่ผมคงไม่มีเวลาแล้ว” สายลมเหลือบตามองนาฬิกาเรือนหรูบนผนังห้องและตอบอีกฝ่ายไป

           “อยู่กินข้าวเที่ยงกับฉันก่อนสิ แล้วค่อยกลับ”

           “แต่ว่า...”

           “แค่แปปเดียวเอง คงไม่เสียเวลามากหรอกใช่ไหม” 

“ขอบคุณที่มาส่งนะครับ” สายลมหอบกระเป๋าเตรียมลงจากรถของเจ้านายที่ยอมให้เขาโดยสารมาชั่วคราว

           “โอ๊ย! ปวดท้องจังเลย” จู่ๆ เจ้าของไนต์คลับก็ทำท่าเหมือนปวดท้องขึ้นมาดื้อๆ

           “คุณเป็นอะไรหรือเปล่าเนี่ย” สายลมดูตกใจไม่น้อยที่เห็นอาการปวดท้องของเจ้านายจนต้องละมือจากประตูรถเพื่อหันมาเช็คอาการป่วยที่เกิดขึ้น

           “เปล่าหรอก ผมแค่หิวข้าว จะมีคนใจดีแถวนี้ชวนผมไปกินข้าวหรือเปล่าน้า”

           สายลมได้แต่ทำหน้าฉงนเมื่อรู้ว่าถูกอีกฝ่ายแกล้งเข้าให้แล้ว แต่เขาก็ไม่ได้คิดโกรธเคืองอะไร เพราะเห็นว่าเจ้านายอุตส่าห์ใจดีมาส่งเขาถึงห้องพัก

           “ไอ้ใจดีก็อยากใจดีอยู่หรอกครับ แต่ที่ห้องผมมีแค่บะหมี่นะ คุณปลื้มจะกินได้เหรอ”

           “ฉันกินได้หมดแหละ แค่นายเป็นคนทำก็พอ” แม้มันจะดูเป็นคำพูดธรรมดาแต่สำหรับสายลมนั้นกลับทำให้หัวใจที่สงบนิ่งลุกขึ้นมาเต้นระบำในดึกๆได้เลยเพียงแค่ฟังคำพูดเสี่ยวๆของอีกคน

           “ใครทำก็เหมือนกันนั้นแหละครับ ถ้าจะกินก็ตามมาล่ะกัน” 

นิยายเรื่องใหม่มาอัพให้อ่านกันแล้วค่ะ

เรื่องนี้อ่านฟรีจนจบเหมือนเดิมนะคะ

อัพวันละ สองตอน จนถึงตอนที่ 10 เวลา 07.00 และ 18.00 น.

จากตอนที่ 11 วันละตอน วันเว้นวัน เวลา 18.00 น. จนกว่าจะจบ

เรื่องนี้ไรท์เขียนจบแล้วนะคะ

จะมาอัพให้อ่านเรื่อยๆ

ฝากติดตามด้วยนะคะ